یک شعر کوتاه و پر از مفهوم و معنا، از آقای محمد رضا شفیعی کدکنی عزیز. برای درک دقیق تر، گون را انسان در بند و نسیم را انسان آزاد بدانید:
- به کجا چنین شتابان؟ گون از نسیم پرسید - دل من گرفته زین جا هوس سفر نداری ز غبار این بیابان؟ - همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم. به کجا چنین شتابان؟ - به هر آن کجا که باشد به جز این سرا، سرایم - سفرت به خیر اما تو و دوستی، خدا را چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی به شکوفه‌ها، به باران برسان سلام ما را
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع